تأثیر ۸ هفته تمرینات هوازی و مصرف عصاره ی هسته ی انگور بر شاخص های عملکردی قلبی- عروقی مردان غیرفعال

مقدمه: کاهش فعالیت جسمانی و پرفشاری خون، هر دو از عوامل خطر در ایجاد بیماری های قلبی- عروقی می باشند. تمرینات هوازی و عصاره ی هسته ی انگور، دارای پتانسیل بالایی در کاهش یا مهار فشار خون و حاصل ضرب دوگانه ضربان- فشار خون (rate-pressure product یا rpp) می باشند. بر این اساس، این مطالعه با هدف تعیین تأثیر 8 هفته تمرینات هوازی و مصرف عصاره ی هسته ی انگور بر شاخص های عملکردی قلبی- عروقی مردان غیرفعال، انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی نیمه تجربی، 40 مرد غیر ورزشکار سالم با میانگین سن 98/0 ± 60/22 سال، وزن 11/5 ± 07/76 کیلوگرم و درصد چربی 64/1 ± 06/18 به صورت تصادفی در چهار گروه تمرین- مکمل (10 نفر)، تمرین– دارونما (10 نفر)، مکمل (10 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه ی تمرینات هوازی شامل سه جلسه دویدن در هفته با شدت 85-60 درصد ضربان قلب ذخیره به مدت 8 هفته بود. پیش و پس از مداخله، شاخص های ضربان قلب، فشار خون سیستول (systolic blood pressure یا sbp)، فشار خون دیاستول (diastolic blood pressure یا dbp) و حاصل ضرب دوگانه  اندازه گیری شدند. داده ها، با استفاده از آزمون one-way anova و آزمون تعقیبی tukey تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: تمرینات هوازی همراه با مصرف عصاره ی هسته ی انگور، باعث کاهش معنی دار شاخص های ضربان قلب، فشار خون سیستول و حاصل ضرب دوگانه در گروه تمرین- مکمل و مکمل، کاهش معنی دار شاخص های ضربان قلب و حاصل ضرب دوگانه در گروه تمرین- دارونما (05/0 > p) و همچنین، عدم تغییر معنی دار شاخص فشار خون دیاستول در تمامی گروه ها شد (05/0 < p). با این وجود، در گروه شاهد هیچ تغییر معنی داری مشاهده نشد (05/0 < p). نتیجه گیری: 8 هفته تمرین هوازی به صورت تنهایی (گروه تمرین- دارونما) یا همراه با مصرف عصاره ی هسته ی انگور (گروه تمرین- مکمل) و چه به صورت مصرف تنهایی عصاره ی هسته ی انگور (گروه مکمل)، باعث کاهش شاخص های عملکردی قلبی- عروقی در مردان غیرفعال می شود.